İÇİM ACIYOR
İçim Acıyor..
Geçer , Geçer Elbette.
Ya Hiç ummadığım bir yerde yeniden sızlamaya başlarsa ?
Tadımdın..
Acımdın..
Haydi şimdi son olsun.
Senle doğmayan ben , senle ölmeyeyim..
Al acımı giderken.. Ver tadımı silerken..
Ah gönül.. Akıt içine bu sancıyı..!
Hak ettin ! Yan için için..
Bir anlık nefese verirken geleceğimi tıkamamalıydım hayata bu kadar kulaklarımı..
“Seveceksem şimdi sevmeliyim” demekle yürümezmiş hayat anladım..
Haydi şimdi son olsun..
Kapayayım gözlerimi sıkıca. Çarp kapıyı çık git.!
Sağır olayım , gelişlerini duymadım gitti diyeyim..
Kör olayım gözyaşlarını görmedim üzüldü diyeyim..
Ah gönül. Bat yalana..
Hak ettin.. Yan için için..
Bir gülüşe kurban olurken kapamalıydım hayata bu kadar gözlerimi..
“Sen ol Yeter bana” demekle var olunmazmış anladım..
Bu son içtiğim kadeh olsun şerefine yada şerefsizliğine..
Bu son gözyaşı , son sancı olsun..
Sevmiyorum işte.. Sevmiyorum..
Ah gönül bu kendine son yalanın olsun..
Yok bir bedel daha ödeyecek dermanım.. Yorgunum..
Sana bile sarılamayacak kadar çok yorgun..
Bedenim kan revan içinde. Ruhumda bir sahipsizlik..
Biri gelsin tutsun elimden diye öylece bekliyorum en olmaz yerde.
En görülmeyecek yerde.
Yeniden başlasın diyecek kadar yok işte gücüm..
Bir şeyler başlayacaksa yeniden ne olursun bu biz olmayalım..
Bir son daha mı.. Tükenirim bu defa.
O zaman annemin kokusu bile sarmaz sensizliği..
Babamın geçicek demesi bile ferahlatmaz içimi..
Haydi şimdi son olsun..
Sen sessizce git içimden..
Ben anlatırım yokluğunu yüreğime uygun bir dille..