BEN SENİ BEN GİBİ SEVDİM vakit yine gece yarısı geceye direnip uykuyu unutan gözlerim, acık penceremden iceri süzülen karanlık, düşüncelerimi bölen yürek sancısı, ve dumanı üzerinde tüten yıkılmış umutlarımla, yine seni düşünüyorum… damarlarımda kan yerine hüzün dolaşıyor ellerim yüzümü kapatıp, gözyaşlarımı saklamaya calışırken, içimde hapsettiğim çığlığın özgürlük haykırışlarını duyuyorum.. aynada kendime bakıyorum ben buyüzü bir yerden tanıyorum bi yerden anımsıyorum ben bu yüzü ben bu yuzle gözgöze gelmek ıstemiyorum. dışarı cıkmak istiyorum up uzun bir sokakta sönük bir sokak lambasının altında kimseye gözukmeden ama herkesin duyabileceği bir çığlık atmak, damarlarımdaki hüznü kusmak istiyorum… taşımak istemiyorum, hala ismini koyamadığım bu katıksız korkuyu. bedenimi kuşatan bu tedirginlikten, bedeli çoktan ödenmiş bu yanlızlıktan, yakama yapışan bu kahredici mutsuzluktan kurtulmak istiyorum artık yaşamamın bir anlamı kalmadı bu dunyada sensiz yasanmıyor dünyamı değiştırıyor, bu dunyadan ayrılıyorum. öbur dunyada seni bulurmuyum bilmiyorum ama en azından orda olduğunu biliyorum…